Productieproces van auto’s:

Het ontwikkelen van een auto kan jaren duren, maar het produceren ervan is soms na enkele uren al achter de rug. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de geweldige uitvinding van Henry Ford: de lopende band. Hoewel elke autobouwer z’n eigen productieproces heeft en er ook vaak onderdelen van andere productiecentra worden gebruikt, vertoont het productieproces steeds een aantal gelijkenissen. Wij bieden jou een inkijk.

Logistiek huzarenstukje:

De assemblage van een auto is de allerlaatste stap in het productieproces van een auto. Hier komen onderdelen van vaak duizenden leveranciers samen. Sommige leveranciers maken de onderdelen van de carrosserie, anderen dan weer de elektronica en nog anderen de autozetels. Dit alles wordt op grote schaal, vaak per boot of schip, naar de assemblagefabriek gebracht. Hier wil men de magazijnen zo klein mogelijk houden en dus streeft men naar JIT-leveringen, waarbij wat binnenkomt zo snel mogelijk in de productielijn terechtkomt en wordt verwerkt. Dat dit logistiek een gigantische uitdaging is, hoeft niet te verbazen.

Bouw van het chassis:

In de assemblagefabriek wordt de auto van onder naar boven gebouwd. Het chassis vormt de basis voor het verder productieproces en wordt op de montagelijn geplaatst en geklemd. Het chassis zal zich vervolgens doorheen de fabriek verplaatsen waar allerhande machines het steeds verder opbouwen. In principe plaatst men achtereenvolgens de voor- en achter ophanging, de gastank, de achteras, de aandrijfas, de versnellingsbak, de stuurhuisonderdelen, de wieltrommels en de remsystemen. Nadien wordt de motor van het voertuig aan de transmissie gekoppeld.

Steeds meer fasen van dit proces worden door robots gedaan. Zo zijn het de robots die de onderdelen aan elkaar lassen of die de onderdelen op het chassis plaatsen. De arbeiders zelf voeren vooral kleine repetitieve handelingen uit. Zo zal de arbeider bijvoorbeeld met een pneumatische sleutel de bout op zijn plaats houden terwijl de robot alle andere handelingen uitvoert. Het productieproces is zo ontwerpen dat het ergonomisch zo veilig mogelijk is.

Opbouw van de carrosserie:

Het carrosserie van de wagen wordt eveneens van onder naar boven opgebouwd door steeds meer panelen aan de bodem te bevestigen. De opbouw van de carrosserie gebeurt op een andere lijn dan de bouw van het chassis, maar de principes zijn vrijwel identiek.

Ook hier is het productieproces sterk gerobotiseerd. Robots kunnen het exterieur eenvoudig bereiken, terwijl ze las- en plaatbewerking sneller en preciezer uitvoeren dan mensen. Zelfs zware dakpanelen van 90 kilogram worden tot een vierhonderdste van een centimeter perfect aangehouden. Hier zijn mensenhanden wel nog steeds noodzakelijk om bijvoorbeeld deuren, dak deksels of spatborden te bevestigen, terwijl het de robots zijn die alles op de juiste plaats houden.

Het resultaat is een carrosserie in witte toestand. Dit gaat vervolgens door een speciale felverlichte ruimte waar het resultaat geïnspecteerd wordt en indien nodig ook gerepareerd wordt. Zo worden eventuele kleine deuken door de carrosserieherstellers aangepakt. Nadien gaat alles nog eens door een reinigingsstation en een droogcabine, waarna het in een elektrostatisch geladen bad met een primer wordt bedekt. Nadien volgt het spuiten van de carrosserie, dat opnieuw door robots wordt gedaan die automatisch de juiste hoeveelheid verf gedurende de juiste tijd aanbrengen. Na het verven gaat de carrosserie naar de bakoven waar de verf op een temperatuur van meer dan 135 graden Celsius wordt uitgehard.

Koppeling chassis en carrosserie:

Op het einde van de rit wordt de carrosserie aan het chassis gekoppeld. Robots tillen de carrosserie op het chassisframe. Daar worden ze manueel aan elkaar vastgemaakt. Nadien gaat de wagen naar een kwaliteitscontrolepunt waar hij nog eens volledig wordt geïnspecteerd.